Hoe ga je als leidinggevende om met de paradoxen waar je in de praktijk tegenaan loopt? Danny Mullenders beschrijft er vijf in De kunst van niet kiezen. Individualiteit versus verbondenheid, authenticiteit versus professionaliteit, doelgerichtheid versus procesgerichtheid, sturen versus loslaten, nederigheid versus heldhaftigheid. Waar Mullenders de uitersten koppelt met het woord ‘en’, gebruik ik versus. Want dat is wat managers in de dagelijkse praktijk ervaren. Moeten kiezen, en het vervolgens nooit volledig goed kunnen doen. Bijvoorbeeld wanneer KPI’s heilig zijn, maar het bereiken ervan vooral een menselijke aansturing vraagt.
navigeren
Die ‘en’ van Mullenders ontstaat volgens hem in de eigenschappen zelfinzicht, evenwicht, ruimdenkendheid en empathie die helpen navigeren tussen de genoemde uitersten. Leidinggevenden die over deze eigenschappen beschikken zouden beter om kunnen gaan met de complexiteit van alles wat er van hen verwacht wordt. Eigenschappen die van een versus een ‘en’ kunnen maken. En al zijn die eigenschappen volgens hem niet maakbaar, er is vaak wel ruimte voor ontwikkeling.
Dat die eigenschappen ontwikkelbaar zijn dat weet ik, dat is waar ik mij als trainer mee bezig houd. Mensen kunnen hun omgeving, maar vooral zichzelf versteld doen staan met wat er mogelijk is wanneer gedrag gekoppeld wordt aan intenties en waarden.
Context
Mullenders geeft een uitgebreide context bij de afwegingen die er door leidinggevenden worden gemaakt, en wat de eigenschappen die hierin ondersteunend werken nou exact betekenen.
Het eerste wat hij met deze context bereikt is dat leidinggevenden het inzicht krijgen dat ze geen slechte managers zijn. Dat de dualiteit een normaal verschijnsel is dat past in deze tijd. En dat ze dus niet de enige zijn die hier mee worstelen. Dat geeft rust en vertrouwen.
Daarnaast bereikt hij een bewustzijn van hoe de eigen afwegingen tot stand komen. Wat met zich meebrengt dat er ruimte ontstaat om een keuze te maken. En soms zelfs ruimte om niet te hoeven kiezen, maar te navigeren. Weg van de uitersten maar kijkend naar wat werkt in het moment.
waardevolle toevoeging
In de eerste twee boeken van Mullenders (Laat je niet kiezen en Daarom doen ze dat) keken we mee over de schouder van psycholoog Danny Mullenders. Weliswaar met de vraag wat er te leren valt, maar vooral met de blik gericht op de ander. De kunst van niet kiezen heeft een andere toon. Het is directer gericht op de eigen rol van de manager of leidinggevende. Het gaat om de vraag: Hoe werkt het bij mijzelf? en daarmee is het een waardevolle toevoeging aan een reeks die wat mij betreft een drieluik genoemd mag worden. Het verschaft leidinggevenden begrip en inzicht in hun rol en impact.
De kunst van niet kiezen geeft daarmee de ruimte om te kiezen wat werkt, voor hem of haarzelf, en voor zijn of haar team. Waarbij dit derde boek opeens ongelofelijk nauw aansluit op de actualiteit van de wereld, waarin leidinggevenden op een nieuwe manier hun weg moeten vinden. Een must read voor managers en leidinggevende die worstelen met de weerspannige tegenstrijdigheden in hun rol.
Over Roy van den Anker
Roy van den Anker is getrouwd en heeft 3 kinderen. Zijn sporen heeft hij verdiend in de verzekeringsbranche. Ruim 25 jaar vervulde hij uiteenlopende posities bij verschillende organisaties. Van teamleider tot operationeel directeur en in organisaties van MKB tot corporate omvang. In meerdere organisaties werd hij partner.