Stuurt u geregeld uw medewerkers naar een training? Stop er maar mee. Volgens Jos Arets en Vivian Heijnen, de auteurs van het boek Kostbaar misverstand, is het gros van de investeringen in trainingen weggegooid geld. Ze helpen mogelijk de individuele medewerker verder, maar per saldo schiet uw bedrijf er weinig tot niets mee op.

Lijfsbehoud is het dominante motief voor de saboteur. Dat concluderen Jeroen Gietema en Dion Kotteman in hun boek De projectsaboteur. Lijfsbehoud zal in deze tijden van economische crisis eerder regelmaat dan uitzondering worden. Reden te meer om de gereedschapskist in dit boekwerkje snel uit te pakken.

‘Leer spreken als Barack Obama.’ ‘Overwin je spreekangst.’ ‘Spreken in het openbaar.’ Google op ‘speech’ en je krijgt een waslijst aan adviezen en boeken over hoe je een speech moet houden. En toch maakte Geerhard Bolte nog een nieuw boek over spreken voor een publiek: De kunst van het speechen. ‘Een goede speech begint met een goed verhaal.’

We kenden al de piramide van Maslow. In het boek The Enlightened Leader van Peter ten Hoopen wordt een tweede driehoek omgekeerd bovenop de oude Maslow-piramide geplaatst. Het wordt namelijk druk in de top van de oude piramide en de wereld is op zoek naar nieuw houvast.

Toeval of niet? Eerder verscheen al Ondernemen zit in je bloed van Cees Pronk. Nu is er Uitblinken als familiebedrijf. Beide boeken handelen - zij het deels uit een ander vertrekpunt - over het familiebedrijf. Zou er in tijden van beursmalaise weer een hunkering zijn naar het klassieke, stabiele familieconcern? Het lijkt erop.

Professionals hebben managers nodig, en managers hebben professionals nodig. Al denken ze daar soms zelf anders over. In ieder geval zitten er vaak lichtjaren van verschil tussen de twee disciplines. Hoogleraar bestuurskunde Hans de Bruijn belicht in zijn boek Managers en professionals beide kemphanen en zonder partij te kiezen, breekt hij toch een lans voor de manager.

De achterflaptekst van het boek Persoonlijke ontwikkeling schrijft: ‘Voor veel professionals van nu is het niet langer toereikend zich uitsluitend vakinhoudelijk te ontplooien. We willen ons ook als persoon ontwikkelen, zodat we onze eigen ‘ik’ in kunnen zetten in de professionele rol. Of in woorden van de auteur Godfried IJsseling: ‘Doe je jas uit.’

Voorspellen is als een buienradar. Op de korte termijn klopt-ie wel, maar de radar gebruiken voor een voorspelling over drie maanden is vaak volstrekt zinloos. En toch, zeker aan het einde van het jaar schieten bedrijven massaal in de stress om prognoses voor komend jaar, en daar voorbij, te maken. De titel van het boek Stop met forecasten van Freek Aertsen, Miel Theeuwen en Emile van Geel suggereert een einde te maken aan al dat zinloze voorspellen. En dat klopt niet helemaal, want de auteurs bepleiten eigenlijk een ander soort radar.

De titel van het boek van Frank Verschuur luidt: Slow Change (Versneller van sociale innovatie). Dat klinkt als een paradox. Slow aan de ene kant, versnellen aan de andere kant. In de praktijk blijkt het toch te kunnen.

Het leven bestaat uit dualiteit. Er zijn altijd tegenkrachten actief. Tegenpolen. Alleen zijn we dat sinds Decartes als mensheid uit het oog verloren. Voorbeeld: veel mensen die een conflict met iemand anders hebben, vergeten daarbij naar zichzelf te kijken, terwijl daar misschien ook wel een probleem ligt. Het nieuwe boek Brondenken van Dorien Lathouwers ordent de tegenpolen. Voor de individu, of voor het bedrijf als geheel.

Iedereen verbaast zich altijd weer over de getallen. Van de pakweg 350.000 bedrijven in Nederland, is 55 procent een familiebedrijf. Ook wat bedragen in euro’s betreft bepalen familiebedrijven voor vijftig procent het economisch leven in Nederland. Toch gaat de aandacht vaak uit naar een klein clubje beursgenoteerde Nederlandse ondernemingen. Het boek Ondernemen zit in je bloed van Cees Pronk maakt voor een deel dat tekort aan aandacht voor de familiezaak goed. De gebundelde reeks interviews uit het blad Management Scope zijn een soort eerbetoon aan het familiebedrijf.

‘Hoe gewone bedrijven in toppresteerders veranderen’, luidt de ondertitel van het boek Doorbraak van Keith McFarland. Wat is het geheim van bedrijven die niet berusten in de grauwe middenmoot, maar uitgroeien tot marktleiders in hun ‘peers’? Eén van de antwoorden: ga pokeren!

In de dagelijkse praktijk zijn verandertrajecten vaak lineaire processen. Je staat bij A en het doel is B. Het management zet een traject in gang en de organisatie moet maar volgen. Meestal werkt dit niet en leidt het allemaal tot veel ruis in de organisatie. Het kan ook anders, zo maakt het nieuwe boek Voorbij verandermanagement van Antonie van Nistelrooij en Rob de Wilde duidelijk. ‘Kijk eens door een multivocale bril.’